-
Σήμερα στις 14/03/18 έγινε το πρώτο βήμα για την έναρξη της εργασίας μας που αφορά την ανακάλυψη του DNA και την σύνδεση του με την κληρονομικότητα .
 ΣΤΟΧΟΣ:
Να εμβαθύνουμε την προέλευση του DNA ως γενετική πληροφορία!!!
Ερωτήσεις
1)μεσα από ποια πειράματα  έγινε;
2)ποσό σημαντικό είναι στην ζωή μας ;
ONOMATA ΠΑΙΔΙΩΝ
ΑΡΗΣ ΜΙΛΚΟΥΔΗΣ
ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΚΡΕΜΕΤΗ
ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΜΠΕΗ
ΑΝΔΡΕΑΝΑ ΜΠΑΤΖΙΚΩΣΤΑ

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

-
Εικόνα
 Ιστορική διαδρομή  της ανακάλυψης του γενετικού κώδικα . Μια ενδιαφέρουσα πτυχή στην ιστορία της γενετικής πληροφορίας είναι το γεγονός πως το DNA ανακαλύφθηκε σχεδόν ταυτόχρονα µε την Θεωρία της Εξέλιξης και τους νόµους του Mendel. Παρ’ όλα αυτά, ακόµη και στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, σχεδόν όλοι πίστευαν πως οι πρωτεΐνες είναι τα µόρια µμεταφοράς και μεταβίβασης της γενετικής πληροφορίας. Όλα όµως ξεκινούν από τον Johann Friedrich Miescher. Ιστορικό Το 1868, ο Johann Friedrich Miescher ταξίδεψε από την πατρίδα του την Ελβετία στο Tubingen στη Γερµανία. Ο 24χρονος νεαρός είχε έρθει να εργαστεί στο εργαστήριο του Ernst Felix Hoppe-Seyler, ενός πρωτοπόρου βιοχηµικού που εισήγαγε το σύγχρονο όνοµα για την κόκκινη χρωστική ουσία στο αίµα: την αιµσφαιρίνη. 57 Μετά από αρκετούς µμήνες κοπιαστικής δουλειάς σε ένα εργαστήριο στο κελάρι του πύργου του Tubingen, ο Miescher κατόρθωσε να απομονώσει µία προηγουµένως άγνωστη όξινη ουσία από τα λευκά κύτταρα του άιµατός (λευκά αιµοσφαίρ
Διαβάστε περισσότερα
-
Εικόνα
 Τα πειράµατα των Griffith και Avery To 1928, o Frederic Griffith ανακάλυψε πως ο πνευµονιόκκοκος (ένα πολύ κοινό βακτηρίδιο το οποίο προξενεί την πνευµονία), υπάρχει σε δύο µορφές: Μια µορφή που περιβάλλεται από ισχυρή κάψα και είναι παθογόνος, προξενεί δηλ. πνευµονία (Smooth µορφή) και µια άλλη, που δεν φέρει κάψα και δεν είναι παθογόνος (Rough µορφή). Όταν ο Griffith έκανε µια ένεση στα ποντίκια µε διάλυµα που περιείχε (µαζί) νεκρούς S πνευµονιόκοκκους και R ζωντανούς, τα ποντίκια πέθαιναν (εικόνα 8). Συµπέρανε, λοιπόν, πως κάποιος (χηµικός) παράγοντας από τους νεκρούς παθογόνους S πνευµονιόκοκκους µεταφερόταν στους ζωντανούς R και τους καθιστούσε παθογόνους. Δυστυχώς, για τον ίδιο, σταµάτησε τα πειράµατά του σε αυτό το σηµείο, χωρίς να αναρωτηθεί για το ποιος είναι αυτός ο παράγοντας που αλλάζει το γενετικό δυναµικό των βακτηριδίων και συνεπώς, (µετα)φέρει τη γενετική πληροφορία! Το 1944, ο T. Avery του Ινστιτούτου Ροκφέλλερ παρουσίασε τις πρώτες σηµαντικές ενδείξεις που συνηγορ
Διαβάστε περισσότερα